حقیقی یا حقوقی قرار نخواهد گرفت.

رخنده خانم میاد. با صداش از جام می پرم.
مسعود: اقلیما چرا درو باز نمی کنی؟ میدونی از کی دارم زنگ میزنم؟
دهنم قفل شده. فرخنده خانم هم با ترس میگه: وای اقلیما جان چرا درو باز نمی کردی؟
خیره شدم بهشون که یکدفعه چشمم می افته به ساعتی که روی دیوار پشت مسعود قرار داره. ساعت 7:15 است! وای خدای من چقدر خوابیدم! هنوز تو بهتم. فرخنده خانم به مسعود میگه: برو مادر یه لیوان آب قند براش بیار. ترسیده. بعد هم میاد و کنارم میشینه. تازه یادم می افته با همون شلوار نخیه ای که موقع خواب می پوشم جلوشون نشستم. از این بدتر نمیشه. اصلا چرا فرزانه بیدارم نکرد؟ راستی اینا کجا رفتند؟ تو همین شکل علامت سوالی بودم

که مسعود برای من آب قند آورد. بدون اینکه سرشو بالا بیاره لیوانو میگیره جلوم: بفرمایید. از دستش می گیرم و یه قلوپ می خورم. من که آبروم رفته پس بهتره همین طوری این جا بشینم. از فرخنده خانم می پرسم: شما می دونید اینا کجا رفتند؟ خیلی نگرانشون شدم.
همین طوری می مونه. م